شهرگ

شهرگ . [ ش َ رَ ] (اِ) از ریشه ٔ خشای = خشتر = و خشتری اوستایی بمعنی پادشاهی آمده است . || سلطان و امیر. || (اِخ ) لقب یکی از سلاطین ممالک مجاور سرحدات شرقی و شمالی ایران بوده است . (از ترجمه ٔ ایران در زمان ساسانیان ص 524 و حاشیه ).