شهریرامانلغتنامه دهخداشهریرامان . [ ش َ] (اِخ ) ابن اثفیان مایسوبن نوذربن منوچهر. مدت پادشاهی او شصت سال بود و بعد از او نسل این شهریرامان منقطع شد. رجوع به فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 13 شود.
