شهلیدهلغتنامه دهخداشهلیده . [ ش َ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) شهریده . پراکنده و پریشان شده و از هم پاشیده شده و پخچ و پهن . (از برهان ) (از ناظم الاطباء). پراکنده و پریشان شده واز هم پاشیده شده . (انجمن آرا) (آنندراج ). شلهیده .
