شهمردان

شهمردان . [ ش َ م َ ] (اِخ ) ابن ابوالخیر رازی . از علمای ریاضی و طبیعی . او راست کتاب البدایع به عربی در علم نجوم و کتاب نزهت نامه ٔ علائی مشتمل بر دوازده مقاله و مقدمه و خاتمه در علوم مختلفه بفارسی که پس از 477 هَ . ق . بنام عضدالدین علاءالدوله و جمال المله خاص بک ابوکالیجار گرشاسف حسام امیرالمؤمنین کرده و کتاب روضةالمنجمین که بسال 466 هَ . ق . بنام حکیم علی بن ابراهیم نوشته و کتابی دیگر بنام شش فصل دارد. وی معاصر حکیم عمر خیام و وفات او پس از 466 است .(از یادداشت مؤلف ). رجوع به سبک شناسی ج 2 ص 52، 53 و159 و شرح حال رودکی ص 27 و فرهنگ فارسی معین شود.