شهنامه خوان
لغتنامه دهخدا
شهنامه خوان . [ ش َ م َ / م ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) شاهنامه خوان . که شاهنامه خواند به آواز در مجالس :
ز شاهان چنو کس نپرورد چرخ
شنیدستم این من ز شهنامه خوان .
رجوع به شاهنامه خوان شود.
ز شاهان چنو کس نپرورد چرخ
شنیدستم این من ز شهنامه خوان .
فرخی .
رجوع به شاهنامه خوان شود.