ترجمه مقاله

شهنامه خوان

لغت‌نامه دهخدا

شهنامه خوان . [ ش َ م َ / م ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) شاهنامه خوان . که شاهنامه خواند به آواز در مجالس :
ز شاهان چنو کس نپرورد چرخ
شنیدستم این من ز شهنامه خوان .

فرخی .


رجوع به شاهنامه خوان شود.
ترجمه مقاله