شههلغتنامه دهخداشهه . [ ش ِ هََ / هَِ ] (اِ) مخفف شیهه که صدای اسب باشد و بعربی صَهیل خوانند. (برهان ) (آنندراج ). شیهه و صدای اسب . (ناظم الاطباء). رجوع به شیهه شود.