شوات

شوات . [ ش َ / ش ُ ] (اِ) شواد. شوار. شوال . شوالک . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). پرنده ای است از جنس مرغابی و آن را سرخاب گویند وبعضی گفته اند مرغی است به سرخی مایل و هر زمان به رنگی و لونی برآید و به عربی بوقلمون و ابوبراقش خوانند. (برهان ). سرخاب از برهان و جهانگیری و در تحفةالسعادت و سروری بمعنی چَرْز است که به عربی حباری گویند و بعضی گویند که فیل مرغ . (غیاث اللغات ). سرخاب . (مؤید الفضلاء). کَرَوان . حُباری ̍. (منتهی الارب ) (نصاب ). شواد. مرغی است که هزار چرز گویند و به تازی حباری خوانند. و بعضی گفته اند بوقلمون که هر زمانی برنگی درآید و نماید و ماکیان فرنگی گویند و اول اصح است . (جهانگیری ) (از آنندراج ) (از انجمن آرا). جانوری است پرنده مانند مرغابی که هم در آب و هم در خشکی زندگانی کند. (فهرست مخزن الادویه ): جِنْبار، جَنْبَر؛ چوزه ٔ شوات . حُباجِر، حُبارِج ، حُبْجُر؛ شوات نر. خَرَب ؛ شوات نر. عُثْمان ؛ چوزه ٔ شوات . عَنْز؛ شوات ماده . نَهار؛ شوات نر، و ماده ٔ آن را لیل خوانند. (منتهی الارب ). و رجوع به شواد و دیگر مترادفات کلمه شود.