شوانیلغتنامه دهخداشوانی ٔ. [ ش َ ن ِءْ ] (ع ص ،اِ) ج ِ شانی ٔ. (از اقرب الموارد). مالهائی که بدانها بخل نتوان کرد که گویا شخص آنها را دشمن داشته و بذل کرده است . (ناظم الاطباء). و رجوع به شانی ٔ شود.
