شوریده هش

شوریده هش . [ دَ / دِ هَُ ](ص مرکب ) شوریده عقل . شوریده مغز. معتوه . دارای شوریدگی هوش یا اختلال حواس . (یادداشت مؤلف ) :
برادرکش و بدتن و شاه کش
بداندیش و بدنام و شوریده هش .

فردوسی .

بداندیش گرگین شوریده هش
به یک سوی بیشه درآمد خمش .

فردوسی .

فژه گنده پیری است شوریده هش
بداندیش فرزند و هم شوی کش .

اسدی .