شولستان

شولستان . [ ل ِ ] (اِخ ) بلوکی از توابع شاپور کازرون که طایفه ٔ ممسنی از ایلهای فارس در آنجا ساکن اند. هوایش سرد است . (از فرهنگ فارسی معین ). ابن بطوطه که در سال 730 هَ . ق . کازرون را دیده است گوید اطراف کازرون را بلادالشول گویند و امروز به شولستان معروف است . (سرزمینهای خلافت شرقی لسترنج ص 288). «بلادالشول » نام بلوکی است در فارس . این ناحیه در دوره ٔ ساسانیان داخل در منطقه ٔ شاپورخوره بود و قصبه ٔ آن را شاپور اول بنا نهاد و در سال 23 هَ . ق . / 643 م . عثمان بن ابی العاص این منطقه را به تصرف درآورد. شولستان پس از یک دوره ٔ ویرانی مجدداً در عهد اتابک چاولی (متوفی در 510 هَ . ق . دست نشانده ٔ سلجوقیان آبادگردید و در اواخر دوره ٔ صفویه یا پس از قیام نادر جنگجویان لر ممسنی شولستان را تصرف نمودند و این ناحیه بدیشان منسوب گردید و اینک آن را بلوک ممسنی خوانند که مساحت آن 100 * 60 میل مربع و محدود است از مشرق به کام فیروز و اردکان و از شمال و غرب زرگرد و لرستان و کهگیلویه و از جنوب کازرون و کوه مره شگفت . رجوع به دایرة المعارف اسلام ، جغرافی غرب ایران ص 44، تاریخ عصر حافظ ج 1 (فهرست اعلام )، تاریخ گزیده (فهرست اعلام )، نزهةالقلوب ج 3 ص 70، تاریخ مغول ، روضات الجنات ص 408 و حبیب السیر چ تهران ص 92، 102 و 107 شود.