شؤبوب

شؤبوب . [ ش ُءْ ] (ع اِ) یک دفعه باران . ج ، شآبیب . (منتهی الارب ) (ازاقرب الموارد). باره ای از باران . (مهذب الاسماء). ژاله . (دهار). || حد هر چیز و شدت دفع آن . (ناظم الاطباء). حد هر چیزی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شدت دفع هر چیزی . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || پاره ای از ابر بزرگ . || قطره . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || آنچه اول ظاهر شود از خوبی چیزی . || سختی گرمی آفتاب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || خط و ارتفاع آفتاب . (منتهی الارب ). خط شعاع آفتاب وقتی که بدان نظرکنند. || طریقه ٔ آفتاب . (ناظم الاطباء).