شوی کرده

شوی کرده . [ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) شوهرکرده . دختری که شوهر گزیده باشد :
ور صد هزار عذر بگوئی گناه را
مر شوی کرده را نبود زیب دختری .

سعدی .