شکرة

شکرة. [ ش َ ک ِ رَ ] (ع ص ) ناقة شکرة؛ ماده شتر پرشیر. ج ، شَکاری ̍، شَکِرات ،شَکْری ْ. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). آن اشتر که پستانش پر از شیر بود. (مهذب الاسماء). || عشب شکرة؛ گیاهی که شیر افزاید. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).