شکرسخن
لغتنامه دهخدا
شکرسخن . [ ش َ ک َ س ُ خ َ ] (ص مرکب ) شکرزبان . شیرین سخن . شیرین گفتار. (یادداشت مؤلف ) :
در هیچ بوستان چو تو سروی نیامده ست
بادام چشم و پسته دهان و شکرسخن .
و رجوع به مترادفات کلمه شود.
در هیچ بوستان چو تو سروی نیامده ست
بادام چشم و پسته دهان و شکرسخن .
سعدی .
و رجوع به مترادفات کلمه شود.