شکرپاش

شکرپاش . [ش َ ک َ ] (نف مرکب ) آنکه شکر افشاند. شکرافشان . (فرهنگ فارسی معین ). سخت شیرین . شیرین حرکات :
در مجلس عشرت ز ظریفی و لطیفی
خورشید شکرپاش و مه مشک فشان اوست .

سنایی .

|| شیرین سخن . خوشگوی . (فرهنگ فارسی معین ).