شکرپرداز
لغتنامه دهخدا
شکرپرداز. [ ش ُ پ َ ] (نف مرکب ) شکرگزار و سپاس گوی . (ناظم الاطباء). سپاسگزار. ثناگوی :
هر سر خاری زبان شکرپردازی شده ست
محمل لیلی همانا در بیابان آمده ست .
هر سر خاری زبان شکرپردازی شده ست
محمل لیلی همانا در بیابان آمده ست .
صائب تبریزی (از آنندراج ).