شکر فشاندن

شکر فشاندن . [ ش َ ک َ ف َ / ف ِ دَ ] (مص مرکب ) شکرافشاندن . شکر پاشیدن . (یادداشت مؤلف ) :
سنگست و سفال بر دل تو
گر بر سر او شکر فشانی .

ناصرخسرو.

|| کنایه از شیرین زبانی کردن . (یادداشت مؤلف ). گفتار شیرین و دلپسند بر زبان راندن . و رجوع به شکرافشانی وشکرافشان و شکر فشاندن شود.