شکر خوردن

شکر خوردن . [ ش َ ک َ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از شیرین کام بودن . کامروا بودن . در ناز و نعمت بسر بردن :
این هم ز بخشش فلک و جود عالم است
کآن را که خاک باید خوردن شکر خورد.

خاقانی .

|| در مقام عجز یا در خطاب تحقیرآمیز به کسی کنایه از اظهار ندامت و پشیمانی شدید است .