شکوهندگی
لغت‌نامه دهخدا
شکوهندگی . [ ش ِ/ هََ دَ / دِ ] (حامص ) ترس . بیم . خوف . هراس . (ناظم الاطباء). ترس . بیم . (برهان ) (آنندراج ) :
وز او کرد باید پژوهندگی
که از ما ندارد شکوهندگی .
|| زلاقت . لغزش . سقوط. افتادگی . (ناظم الاطباء). لغزش . افتادگی . بسر درآمدن . (از آنندراج ). || به رو افتادگی اسب . در این دو معنی اخیر ظاهراً دگرگون شده یا صورتی از شکوخندگی است .
وز او کرد باید پژوهندگی
که از ما ندارد شکوهندگی .
نظامی .
|| زلاقت . لغزش . سقوط. افتادگی . (ناظم الاطباء). لغزش . افتادگی . بسر درآمدن . (از آنندراج ). || به رو افتادگی اسب . در این دو معنی اخیر ظاهراً دگرگون شده یا صورتی از شکوخندگی است .
