شکیش
لغتنامه دهخدا
شکیش . [ ش َ ] (اِ) جوالی باشد که از دوخ سازند و آن گیاهی است که از آن حصیر بافند. (از برهان ) (آنندراج ). جوالی که از دوخ کنند. (لغت فرس اسدی ) (فرهنگ اوبهی ) :
دوگوشش بود مانند دو نعلین
دهانش چون شکیشی پر ز سرگین .
دوگوشش بود مانند دو نعلین
دهانش چون شکیشی پر ز سرگین .
منجیک .