شگفته
لغت‌نامه دهخدا
شگفته . [ ش ِ گ ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) شکفته . واشده . شکفته . رجوع به شکفته شود. || دمیده شده . (ناظم الاطباء). || خندان . متبسم . (یادداشت مؤلف ).
- جبین شگفته ؛ جبین شکفته . خندان روی . متبسم :
خلق از عارض تو ممنونند
که ظهوری جبین شگفته ٔ اوست .
و رجوع به شکفته شود.
- جبین شگفته ؛ جبین شکفته . خندان روی . متبسم :
خلق از عارض تو ممنونند
که ظهوری جبین شگفته ٔ اوست .
ظهوری (از آنندراج ).
و رجوع به شکفته شود.
