ترجمه مقاله

شیار

لغت‌نامه دهخدا

شیار. (ع اِ) نیکویی . (منتهی الارب ). حسن و جمال . (اقرب الموارد) . || لباس . || هیئت . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || نازکی . (منتهی الارب ). || فربهی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || شتران فربه تازه بدن . ج ، شیَّر. (منتهی الارب ).
- خیل شیار؛ اسبان فربه و زیبا. (از اقرب الموارد).
|| نام روز شنبه . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). عرب شنبه را شیار و گاهی الشیار میخواندند. ج ،اَشْیُر، شُیُر، شیر. (از اقرب الموارد).
ترجمه مقاله