شیاطلغتنامه دهخداشیاط. (ع اِ) بوی پنبه و پشم سوخته . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گند پنبه ٔ سوخته . (مهذب الاسماء). بوی پنبه ٔ سوخته . (از اقرب الموارد). || ج ِ شوط. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به شوط شود.
