شیاظمةلغتنامه دهخداشیاظمة. [ ش َ ظِ م َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ شیظم ، شیر. اسد. (از اقرب الموارد). || دراز تناور و جوان از شتر و اسب و مردم . (ازاقرب الموارد) (منتهی الارب ). || خارپشت کلانسال بزرگ . (از اقرب الموارد). رجوع به شیظم شود.
