شیبانلغتنامه دهخداشیبان . [ ش َ ] (اِخ ) ابن ثعلبةبن عکابة. جدی جاهلی است ، و نسل او بطنی از قبیله ٔ بکربن وائل از عدنانیه اند و از آنهاست ذهل و تیم و ثعلبة. (از اعلام زرکلی چ 2 ج 3 ص 263).
