شیبة

شیبة. [ ش َ ب َ ] (اِخ ) ابن عثمان بن ابی طلحة قرشی مکنی به ابی العباس ، از بنی عبدالدار. صحابی و از مردم مکه بود. روز فتح مکه اسلام آورد. در 59 هَ . ق . درگذشت . و در جاهلیت پرده داری کعبه را از اجداد خود به ارث برده بود و پیامبر اسلام او را در این سمت باقی گذارد و فرزندان وی تاکنون عهده دار پرده داری کعبه می باشند. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 264). رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 1 صص 392 - 519 و عقد الفرید ج 3 ص 264 و امتاع ج 1 ص 357، 410 شود.