شیربرنج
لغت‌نامه دهخدا
شیربرنج . [ ب ِ رِ ] (اِ مرکب ) شله ای که از شیر و برنج سازند. (ناظم الاطباء). آش شیر. آش مرکب از برنج و شیر. شیربا. طعامی که از شیر و برنج پزند و بیشتر با شکر و شیره خورند. بهط. ابونافع. (یادداشت مؤلف ). بهطة. (دهار) :
چه لطیف است به صبحی قدح شیربرنج
در زمانی که کند دایه ز خوابت بیدار.
- شیربرنج بی نمک ؛ کنایه است از آدمی سپیداندام لیکن غیرجاذب . (امثال و حکم دهخدا).
- || گفتاری نارباینده . (امثال و حکم دهخدا).
- شیربرنج وارفته ؛ سپیداندامی لخت و وارفته و نادلربا. (یادداشت مؤلف ).
چه لطیف است به صبحی قدح شیربرنج
در زمانی که کند دایه ز خوابت بیدار.
بسحاق اطعمه .
- شیربرنج بی نمک ؛ کنایه است از آدمی سپیداندام لیکن غیرجاذب . (امثال و حکم دهخدا).
- || گفتاری نارباینده . (امثال و حکم دهخدا).
- شیربرنج وارفته ؛ سپیداندامی لخت و وارفته و نادلربا. (یادداشت مؤلف ).
