شیره گرلغتنامه دهخداشیره گر. [ رَ / رِ گ َ ] (ص مرکب ) عصار. (مهذب الاسماء). شیره گیر. که شیره و عصاره ٔ گیاه یا دانه ای را بگیرد. (از یادداشت مؤلف ).
