شیرین نفس

شیرین نفس . [ ن َ ف َ ] (ص مرکب ) خوش سخن . شیرین گفتار. (یادداشت مؤلف ). شیرین سخن :
یکی گفت ازین نوع شیرین نفس
دراین شهر سعدی شناسیم و بس .

سعدی (بوستان ).

بوی بهار آمد بنال ای بلبل شیرین نفس
ورپای بندی همچو من فریاد می کن در قفس .

سعدی .

|| خوش آواز. خوشخوان :
ای بلبل خوش سخن چه شیرین نفسی
سرمست هوا و پای بند هوسی .

سعدی .

رجوع به مترادفات کلمه شود.