شیرین گفتار

شیرین گفتار. [ گ ُ ] (ص مرکب ) شیرین کلام . شیرین زبان . (ناظم الاطباء) :
تا ز آئینه ٔ شبرنگ نیاید بیرون
متکلم نشود طوطی شیرین گفتار.

صائب (از آنندراج ).

رجوع به مترادفات کلمه شود.
|| شیرین گفتار؛ (اِ مرکب ) مقلوب گفتار شیرین :
اول دل من گرم همی داشتی و من
دل بر تو فروبسته بدان شیرین گفتار.

فرخی .

رجوع به شیرین سخن (اِ مرکب ) شود.