شیشه جان

شیشه جان . [ شی ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) مقابل سنگ جان . کنایه از نازک مزاج . (آنندراج ). آنکه بسیار احتیاط سلامت و جان خویش کند. (امثال و حکم دهخدا) :
تاجر ترسنده طبع شیشه جان
در طلب نی سود بیند نه زیان .

مولوی .

هر شیشه جان خزینه ٔ اسرار عشق نیست
ناموس شیشه ای است که در بار عشق نیست .

صائب تبریزی (از آنندراج ).

رجوع به شیشه دل شود.