شیطان سار
لغتنامه دهخدا
شیطان سار. [ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) شیطان صفت . دیوسار :
خاک بر سر باد و آتش در جگر گر بعد از این
این چنین جرأت نماید نفس شیطان سار من .
خاک بر سر باد و آتش در جگر گر بعد از این
این چنین جرأت نماید نفس شیطان سار من .
بدر چاچی (از آنندراج ).