شیطنةلغتنامه دهخداشیطنة. [ ش َ طَ ن َ ] (ع مص ) دیوی کردن . || سرکش و نافرمان گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (آنندراج ).