شیظمةلغتنامه دهخداشیظمة. [ ش َ ظَ م َ] (ع ص ، اِ) مؤنث شیظم . (ناظم الاطباء). مؤنث شیظم ، یعنی سخت دراز تناور. جوان از شتر و اسب و مردم . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به شیظم شود.
