شیوه دار
لغتنامه دهخدا
شیوه دار. [ شی وَ / وِ ] (نف مرکب ) شیوه دارنده . دارای سبک و طریقه ٔ خاص در هنر. || اهل حرفت و صناعت و کاریگر و دارای هنر و پیشه ور. (ناظم الاطباء). هنرمند و صاحب فن و کمال . (آنندراج ). || چست و چالاک . || کارآزموده و کارگزار. (ناظم الاطباء).