صادق
لغت‌نامه دهخدا
صادق . [ دِ ] (اِخ ) (خواجه ...) وی نویسنده ٔ ولات کردستان بود، طبعی داشته . این دو بیت را از او نگاشت و نامی از وی به روزگار گذاشت :
از ازل صادق به دنیا میل آمیزش نداشت
چند روزی آمد و یاران خود را دید و رفت .
گرد تمکین تو گردم که بدین شیوه اگر
به بهشتت گذرانند تماشا نکنی .
از ازل صادق به دنیا میل آمیزش نداشت
چند روزی آمد و یاران خود را دید و رفت .
گرد تمکین تو گردم که بدین شیوه اگر
به بهشتت گذرانند تماشا نکنی .
(مجمع الفصحاء ج 2 ص 316).
