صالح

صالح . [ ل ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبدالوهاب بن حمزة، مکنی به ابی طیب بغدادی . وی در سمرقند سکونت جست و در آنجا از عبداﷲبن محمد بغوی روایت کرد. ابوسعد ادریسی گوید: وی فاضل و خیر و ناسک و ثقه بود و بسال 354 هَ . ق . در سمرقند از وی حدیث نوشتیم و پس از چند روز درگذشت . (تاریخ بغداد ج 9 ص 331).