صبحگاهانلغتنامه دهخداصبحگاهان . [ ص ُ ](اِ مرکب ، ق مرکب ) بامدادن . هنگام صبح : نهاد آن مهد را بر دوش شاهان به مشهد برد وقت صبحگاهان .نظامی .