صبغ. [ ص َ ] (ع مص ) تعمید دادن : صالح عمربن الخطاب بنی تغلب بعدبماقطعوا الفرات ... علی ان لایصبغوا صبیاً و لایکرهوه علی دینهم ... و کان داودبن کردوس یقول لیست لهم ذمةلانهم قد صبغوا فی دینهم ... (فتوح البلدان ص 190).

صبغ

دِينَهُم

صِبْغٍ

ابوعمرو

معدودات

اصباغ

رنگ زنی

لا ک الکل

لا ک الکل زدن به

جلا زدن به

لعاب زدن به

pussyfooter

میراگر (موسیقی)

يُضِيعَ

دلبند

تَرْهَقُهُمْ

بنه بستن

لغت‌نامه دهخدا