ترجمه مقاله

صبوة

لغت‌نامه دهخدا

صبوة. [ ص َ وَ ] (ع اِمص ) نادانی جوانی . || کودکی . (منتهی الارب ) : و میل طبیعت در اوقات صبوت بملاعب و ملاهی زیادت اسباب تأخیر درک امانی است . (سندبادنامه ص 283). || بازی . || (مص ) میل کردن بسوی کودکی و مشتاق آن شدن . (منتهی الارب ). || میل کردن بجوانی و نادانی . (تاج المصادر بیهقی ). || میل کردن دل بکسی . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ) (مصادر زوزنی ) (دهار). || (اِ) تیزجای شمشیر و جز آن که قریب بطرف است . (منتهی الارب ).
ترجمه مقاله