صحاح

صحاح . [ ص ِ ] (اِخ ) صحاح ستة. نام شش کتاب حدیث اهل سنت و جماعت که فقها و اصحاب حدیث بر آن اعتماد دارند و ارکان اساسی علم حدیث است و آن شش عبارت است از: الجامع الصحیح تألیف محمدبن اسماعیل بخاری (متوفی 256 هَ . ق .) صحیح تألیف ابوالحسن مسلم بن حجاج نیشابوری (متوفی 261)، سنن تألیف ابن ماجة (متوفی 273)، جامع تألیف ترمذی (متوفی 279) سنن ابی داود (متوفی 275)، و سنن تألیف نسائی (متوفی 303). (از تاریخ ادبیات ایران تألیف دکتر صفا 67- 68) : وائمه ٔ متقدم تتبع بسیار کرده اند و بعضی [ احادیث نبوی ] را بازگزیده و آن را صحاح میخوانند. (رشیدی ).