صخابلغتنامه دهخداصخاب . [ ص َخ ْ خا ] (ع ص ) مرد با بانگ و فریاد. (منتهی الارب ). || خروشان : نهری صخاب و جوئی پرآب یافتند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 355). || مرد درشت آواز پلیدزبان . (منتهی الارب ).
