صخورلغتنامه دهخداصخور. [ ص ُ ] (ع اِ) ج ِ صخرة. (منتهی الارب ) : همه بر آن منکر شدند و اتفاق کردند که شهادات صخور همه افک و زور است . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 353).