صدا نشستن
لغتنامه دهخدا
صدا نشستن . [ ص َ / ص ِ ن ِ ش َ ت َ ] (مص مرکب ) آواز برنیامدن . خاموش شدن . ساکت گشتن :
بلبلم را بی وصال گل دماغ نغمه نیست
یار تا برخاست از مجلس ، صدای ما نشست .
بلبلم را بی وصال گل دماغ نغمه نیست
یار تا برخاست از مجلس ، صدای ما نشست .
مخلص کاشی .