ترجمه مقاله

صدف سان

لغت‌نامه دهخدا

صدف سان . [ ص َ دَ ] (ص مرکب ) بمانند صدف . بکردار صدف . صدف گون :
کو ساقی دریاکشان کو ساغر دریانشان
کز عکس آن گوهرفشان بینی صدف سان صبح را.

خاقانی .


رجوع به صدف شود.
ترجمه مقاله