صدف روز
لغتنامه دهخدا
صدف روز. [ ص َ دَ ف ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بمعنی صدف آتشین است که کنایه از خورشید انور باشد. (برهان ) :
خال چو عودش که جگرسوز بود
غالیه سای صدف روز بود.
رجوع به صدف آتشین شود.
خال چو عودش که جگرسوز بود
غالیه سای صدف روز بود.
نظامی .
رجوع به صدف آتشین شود.
