صروفلغتنامه دهخداصروف . [ ص َ ] (ع ص ) ناقة صروف ؛ ناقه ای که دندانش بسیار بانگ کند. (منتهی الارب ). ناقه ای که دندان آن آواز دهد. الناقة التی لنا بها صریف .(اقرب الموارد). شترماده که دندان بر یکدیگر زند.
