صفصفةلغتنامه دهخداصفصفة. [ ص َ ص َ ف َ ] (ع مص ) تنها رفتن در زمین هموار. || چرانیدن صفصاف را. || (اِ) سکباجه که نوعی از آش است . رجوع به سکباجه شود. || بانگ گنجشک . (منتهی الارب ).
