صلونلغتنامه دهخداصلون . [ ص َ ] (اِ) میوه ٔ کبر است که به فارسی کورز گویندو آن رستنی باشد شبیه به گرده ٔ گوسفند و خرنوب نبطی همان است و به عربی ینبوت خوانند در دوشاب پرورده ٔ آن ادرار آورد و در سرکه پرورده شکم ببندد. (برهان ).
