صمدةلغتنامه دهخداصمدة. [ ص َ دَ ] (ع ص ) سنگ بزرگ استوار و ثابت در زمین ، بلند باشد از زمین یا برابر. || ماده شتر که سالها بار نگیرد. (منتهی الارب ).